Niebo.

Uciekłem z Naszej Klasy. Cicho, bez szumu, starając się nikomu nie nadepnąć na odcisk. Kiedy zamieszcza się zdjęcie, większość oczekuje, że będzie to właściciel, a obok jego samochód, pies, dziewczyna, kubeł na śmieci - cokolwiek. Byle zamieścić swój portret. Narcyzm ? Podziwiajcie mnie, jaki jestem ładny/a ? A menel pod mostem, to już passe? A takie niebo. Ach, można powiedzieć, zwyczajne. Zazwyczaj sine, z jakąś papką chmur.A przecież można, to coś, pokazać zupełnie inaczej.Nawet banalnie, w słowach.

Czekają już drogi

bez gwiazd i samochodów

na zmarznięte nogi

wędrowców.

Po pełni lodu w bród

kaleczy więc nogi siny chłód -

niebieskich ścieżek kurz.

Więc rzucam Ci w okno błękitu

butelki zgubionych modlitw

z banalnie ludzkim S.O.S.

Taki sobie wierszyczek, a przecież z zupełnie innej perspektywy pokazujący niebo. I konia z rzędem temu, kto chciałby zrobić dobrą fotkę nieba bez natrętnych słupów, drutów i innej infrastruktury.