Nowy Rok.

 

   Płyną dni przed siebie jak rzeka. Raz jest wąska, kiedy indziej rozlewa się szeroką i wolną strugą. Ale nieodmiennie gna przed siebie, by wpaść do morza, albo połączyć się z inną rzeką, z jej wodami i falami, by odtąd gnać dalej przed siebie ku morzu. Przez ten czas, kiedy odważyłem się sięgnąć po medium internetu minął z górą rok. Tyle dni, które raz były szybkie, że nie pamiętam ich, to znów wolne i leniwe. Tyle dni, kiedy niebo było błękitne i tyle dni, kiedy naciągało szarością. Pełne słońca, światła, deszczu, śniegu i wiatru. Nie będę uczciwym księgowym, bo zdać bilans zysków i strat. Nie będę sumował, czynił statystyk, obiecywał. Podziękuję za to Wam, drodzy czytelnicy. Bez Was to miejsce umarłoby, a ja sam byłbym uboższy o te kilka udanych postów i te kilka zdjęć, których się nie wstydzę. Pewnie czasami piszę nudne rzeczy, pewnie czasami przesadzam, często piszę niezrozumiale, za co najmocniej przepraszam.
   Niektórzy wpadają tu tylko na chwilę, żeby zobaczyć zdjęcia, niektórzy po to, by przeczytać kilka słów. Niektórzy przybywają z przypadku, inni irytują się, że wyskoczyła nie ta strona. Dlatego nie będę dzielił na tych, którzy chcą się ze mną podzielić myślą, spostrzeżeniem i na tych, którzy oglądają. Wszystkim Wam bardzo dziękuję. Bo choć wiem, że jesteście, to pewność dają mi tylko Wasze notki pod tekstem. Wtedy wiem, że jest ktoś, kto czyta, kto ogląda. To bardzo cenna wiedza. Nie sposób zapomnieć o tym, że zmuszacie mnie do starania się, do przemyślenia myśli nagłych, zbyt pochopnych. I to jest dobre. Dziękuję, że jesteście.

   W Nowym Roku, który dla jednych jest tylko zmianą daty, dla innych zaczynem mozolnej wędrówki, a dla jeszcze innych czasem podsumowań i postanowień, w Nowym Roku, życzę Wam dni dobrych jak chleb. Niepokoju serca, spokoju myśli, działania i odpoczynku. Dni leniwych jak rzeka i tych szybkich jak kamień. Życzę Wam nocnego odpoczynku i myśli nocnych, mądrych jak drzewa. Życzę Wam czasu, tęsknoty i uśmiechu. Reszta jest do zdobycia.
Do zobaczenia w 2011 roku ;)