Ulica Dmuchawcowa...

Pisz powoli, nie przestawiaj słów

uzgodnij czas i miejsce

spotkania bohaterów

kiedy będą szli przez papierową dolinę

przez rzekę błękitu podobną

do nocy.

Pisz prosto, by on w stukocie serca

nie musiał wchodzić

na szczyty paranoi

Pisz wyraźnie, by ona

nie musiała skrzydłami

zawadzać o chmury.

Pisz tak, by prędko się spotkali

pisz tak, by spotkać się nie mogli

między przecinkami i myślnikami rozmów

daj odpocząć pauzą wieloznaczności.

Pisz tak, by zapomnieli

i pamięć jak drzewo korzeniami w nich rosła

by łza w nich drążyła nocne korytarze 

a uśmiech promieniał, kiedy słońce wschodzi.

Pisz tak, jakby życia w nich było za dużo

a kiedy odejdą, to cisza w nich urośnie

i kwiaty zwiędną w szklanym wazonie

a wiatr rozsieje białe dmuchawce...