Otulenie.

Otulenie

Czy dlatego, że jestem mężczyzną

nie mogę pragnąć otulenia?

szelestu ubrań i ramion

otwartych oddechem?

A może kodeksy zabraniają

szeptu w ciemności i dotyku palców

oddechu rozbitego

o brzeg ciała?

A może świat się zmienił kiedy

zasnąłem i nie wolno

pragnąć przestrzeni ust

blasku roztopionego w oczach?

Uroczo mnie bawił świat starych zabawek

kiedy biegnąc byłem ptakiem, płazem, gadem

ogromniałem i malałem i stawiałem kroki

siedmiomilowe wierząc, że wszystko potrafię

A teraz milknę ponad nocą

A teraz milknę w zamknięciu powiek

mądrzejszy o krople godzin

od wczorajszego - nie wierzę już

Nie nadaję się do tego – myślę

i w sen wpadając krzyczę

kocham kocham kocham

jak modlitwę zakazaną

Bo przecież jestem facetem

nie mogę pragnąć otulenia

szelestu ubrań i ramion

otwartych oddechem…