Finem mundi...

*              *             *

Ja jestem trawą i niebem i wiatrem

i jestem brzegiem i falą i błyskiem

i ziemią, co pachnie ziemią

i powietrzem, co pachnie żywicą

i garbem horyzontu,

kiedy słońce wschodzi

I jestem domem  gdzieś na rozstajach

i jestem ogniem skaczącym do oczu

i jestem nocą i gwiazdą i płaczem

i szeptem,

kiedy sen nadchodzi.

Ja jestem solą na wargach spieczonych

i drzewem wołania w niebo jaśniejące

i światem, co być światem przestaje

błękitną kulą

upuszczoną pod nogi…