Piórem i wiatrem...

Dlaczego nie dałeś mi

skrzydeł ptaka

podniebnej drogi i pierzastego życia

przeraźliwie krótkiego

tylko czasu garb

rosnący

i meandry dróg wydeptanych 

przez cudze stopy

Dlaczego nie dałeś mi choć 

krzyku przyzywającej mewy
i jej lotu zamkniętego 

w wietrzne koła

tylko szelest modlitw 

rozbijanych o wybrzeże dłoni

i nieumarły jeszcze horyzont warg

Dlaczego Ty

który nie pozwoliłeś mi być 

ptakiem

nie dałeś snu kamienia

a rzuciłeś kruchy sen

po ptasiemu płochy?...