Patrzyłem jak rzęsy rzucają cień na jej policzek. Miękkie i wyraźne linie biegły szeptem przesz szyję. Profil uwydatnił usta. Chciałem powiedzieć - "chwilo trwaj, jesteś piękna..." ale nie zdążyłem. Odwróciła głowę. Poprawiła włosy niecierpliwym i tym szczególnym ruchem ręki, który wywoływał u mnie ściśnięcie gardła. Udawałem, że nie patrzę, tylko wbijam wzrok w horyzont. Tak było lepiej, kiedy nie widziała. Kiedy zamknę oczy tak właśnie ją będę pamiętał. Zakrzepłą w kolorze i czasie. Idziemy? - zapytała - a świat uderzył we mnie jak rozpędzony pociąg..
Patrzę teraz na zdjęcia. Złapane w czasie chwile, ludzie, którzy nieopatrznie weszli w kadr, albo zostali celowo sfotografowani. Cienie, które zakrzepły na światłoczułej matrycy. Nigdy już nie będą tacy sami, nigdy już nie powtórzy się to miejsce i ten czas, nigdy nie powtórzę się ja. Czas porwał nas - Boże, cóż za banał.
I tak rozchodzą się drogi cieni. Bo dla mnie to cienie. Dla innych też jestem cieniem. Mgnieniem tylko. Ciekawe ilu ludzi zastanawia się kim jestem, tak jak ja teraz siedząc nad zdjęciami wymyślam historie. Może byli z Poznania, Krakowa, albo ze wsi? Może chcieli odpocząć, może chcieli pokazać znajomym, że też ich stać na wyjazd? Może chcieli uciec? Może chcieli ciszy?
Nie, nie będę dopisywał historii. Niech zostaną cieniami, tak jak ja anonimowymi. Niech zdjęcie pokaże tylko zakrzepły czas, który nie wróci..
Myślę, że wiele kobiet marzy o takich opisach ;)
OdpowiedzUsuńMawia się: chwilo trwaj..
Choć nie jestem pewna, czy wszystko to nie jest jednak powtarzalne.
Pewnie że jest powtarzalne. Ale miło mieć świadomość, że za każdym razem jest coś nowego. A może starego w nowym wydaniu? Chciałem trochę pofilozofować i zobacz jak wyszło. I "Faust" się pojawił i zahaczyłem o Koheleta. Znaczy się pewnikiem jesień nadchodzi :) Bardzo Cię pozdrawiam! WN.
OdpowiedzUsuń