Magia jest tam, gdzie kończy się wiedza i racjonalne myślenie. Magia jest tym, czego każdy czasem potrzebuje. Magia nie zmienia świata, tylko ludzie czasami potrafią się nią posłużyć. Bo magia jest wszędzie, tyle tylko, że my przechodzimy zbyt szybko, tylko mówimy zbyt głośno, tylko myślimy zbyt egoistycznie. Nie będę winił cywilizacji za to, że magia odchodzi. Bo ona jest. Skrzy się w słońcu kroplą wody, jest mgłą, która otula, wisi na krzaku czerwonym owocem. Zaklęta została w zmarszczkach ziemi i pooranych bruzdach na twarzy staruszki. Chociaż możemy wytłumaczyć każde z tych zjawisk, to i tak magia pozostaje. Czeka tylko, aż wyjdziemy ze swego stanu uśpienia i porządnie trzepnie nas w uszy, w język, w oczy. Wtedy dopiero widzimy, słyszymy, czujemy. Nie znajdujemy słów. Stoimy nagle poruszeni byle bzdurą, którą codziennie mijaliśmy obojętnie. Bo dostroić się do magii, to znaczy zejść z utartej ścieżki codzienności. Nie można tego robić często. Taka magia jest niebezpieczna. Czerń i biel zmieniły świat. Szary rozpanoszył się na dobre. A jednak właśnie zadziałała magia. Wyodrębniła szczegół. A przecież życie, to tylko suma szczegółów. Suma trzasków elektrycznych między synapsami - szarą istotą mózgu.
Magia jest w szczegółach, takich maleńkich szczególikach, ukrywa się przed nami. Bo gdyby się nie ukrywała, to czy by cieszyła tak bardzo jak teraz, kiedy musimy jej szukać?
OdpowiedzUsuńOna jest, wystarczy się zatrzymać na moment, lecz nie wolno szukać jej zbyt często, bo stanie się czymś zwykłym. Wtedy magia zniknie.
A czy ja inaczej napisałem ?
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń