Słowa nagłe...

„Grzesznik u bram kościoła”

Więc daj mi dzisiaj życie poza horyzont

 i daj błękit i drogę polną

 i wiatru garść i szum traw

 wody łyk zimny, jak wszystko co dobre. 

I daj mi jej spojrzenie,

co rzuci zza firan rzęs

i usta daj 

i czułą kadencję zdań

i szept wieczorny

z księżycem srebrnie pijanym

I daj mi proszę ranne wstawanie

z promieniem słońca i kawą dobrą

i daj chleb smarowany uśmiechem

 z „dzień dobry” - odpowiedzianym

I daj mi cień i blasków tysiąc

i gwiazd spadanie pod niebem cichym

i ciepło ręki trzymanej i oddech o szyję rozbity

I pomodlę się do Ciebie jak umiem

i skargą i prośbą i cierniem milczenia

i stojąc na progu swojego trzepotu

nie śmiejąc przekroczyć bramy kościoła…